ΤΟ ... ΚΑΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝΙΖΕΤΑΙ...

 

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ...

Πέρσι ο Λεβαδειακός, ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία για μια ακόμη φορά, αλλά κρινόμενος εκ του αποτελέσματος ΚΑΙ της Κυριακής, φαίνεται ότι έπαθε κι έμαθε...

Επένδυσε στο τμήμα scouting, κάνοντας στοχευμένες μεταγραφές κι όχι απο μανατζαρέους, γι' αυτό και φέτος κράτησε τον περσινό κορμό, αλλά και τον ικανό Έλληνα προπονητή !!!

Παρά ταύτα όμως, το παιχνίδι της Κυριακής με τον ΠΑΟ, έθεσε ... πολλά ερωτήματα σε απλούς φιλάθλους πολλών μικρομεσαίων ομάδων με το γεμάτο κι ακομπλεξάριστο παιχνίδι του εκτός έδρας στη Λεωφόρο... 

Τι είναι αυτό, που κάνει τον Μπένγιαμιν Βέρμπιτς να περνάει την μπάλα από την μύτη της βελόνας και να σημαδεύει εκείνο το σημείο από σχεδόν αδύνατη γωνία, όταν τέτοιο γκολ δεν έβαλε ποτέ στα 2 χρόνια που έπαιζε στον ΠΑΟ (όπου πληρωνόταν και 10 φορές περισσότερα);

Τι είναι αυτό, που μπορεί να κάνει για ένα βράδυ έναν μπακ από την Ιτέα, όπως ο Μάριος Βήχος να «τρέχει» για ένα ολόκληρο ημίχρονο τον πρώην αρχηγό της ...Μίλαν τον Καλάμπρια; 

Τι είναι αυτό, που κάνει τον Ένις Τσόκαϊ (που δεν υπάρχει περίπτωση να παίξει ποτέ στον ΠΑΟ) να μπορεί να τρέχει για 3 ημίχρονο και να οργώνει κάθε σπιθαμή του γηπέδου; 

Τι είναι αυτό που κάνει τον Τριαντάφυλλο Τσάπρα να μοιάζει με μία νέα έκδοση του Τοροσίδη της Ξάνθης;

Τι να ‘ναι αυτό που παίρνοντασς πέρσι δανεικό τον Ζίνι (ακατέργαστη πρώτη ύλη) να τον παραδίδει μόλις σε 1 χρόνο, έτοιμο για βασικό φορ στην ΑΕΚ;

Τι να ‘ναι αυτό που τράβηξε "βαρβάτους" ποδοσφαιριστές πρίν τη σύνταξη, όπως ο Γιούρι Λοντίγκιν κι ο Τούκου Παλάσιος, που ψάχνουν ηρεμία για να περάσουν όμορφα τα τελευταία τους ποδοσφαιρικά χρόνια;

Τι να ‘ναι αυτό που κάνει ελπιδοφόρους πιτσιρικάδες όπως, ο Κωστή, ο Κάτρης, ο Γκούμας, ο Φίλων (συμπαίκτες μέχρι πρίν 2 μήνες στον ΠΑΟΚ Β' με τους δικούς μας Σινανάϊ, Λαγωνίδη, Γρόσδη οι 2 τελευταίοι) να έρχονται στην πρωτεύουσα της Βοιωτίας και να παίζουν σχεδόν αμέσως στη βασική ομάδα;;;

Η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα είναι ακριβώς η ίδια. 

Ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον που ξεχειλίζει απο .. ΥΓΕΙΑ, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και διακριτούς ρόλους σε όλα τα επίπεδα !!!

Πέρσι, το ίδιο παιχνίδι, ο Λεβαδειακός το διεκδίκησε ακόμα πιο έντονα, αλλά το έχασε από buzzer beater του Σπόραρ στο 97ο λεπτό.

Έπαθαν πολλά τέτοια χουνέρια πέρσι οι Βοιωτοί…

Ήταν η ομάδα που έχασε τους περισσότερους βαθμούς στο περσινό πρωτάθλημα από γκολ μετά το 85ο λεπτό.

Ήταν τέτοια η απελπισία του Νίκου Παπαδόπουλου, που πίστευε ότι αυτός είναι η μαύρη γάτα της υπόθεσης.

Μετά από μία ακόμα ήττα, από γκολ στο τέλος από τον ΠΑΟΚ, υπέβαλλε την παραίτησή του.

Ο Αστέρας Άκτωρ χωρίς προπονητή τότε, και με πιό γεμάτο πορτοφόλι, καραδοκούσε…

Ο πρόεδρος Κομπότης όμως δεν την έκανε δεκτή.

Πιθανώς, ήταν η καλύτερη απόφαση από τις πολλές καλές που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια. 

Σήμερα, ο Λεβαδειακός παρουσιάζει μία υποδειγματική ολοκληρωμένη ποδοσφαιρική πρόταση, που πρέπει να μελετήσει κάθε υγιής επαρχιακή ποδοσφαιρική ομάδα.

Με συγκεκριμένη ποδοσφαιρική ταυτότητα και φιλοσοφία (έργο του προπονητή Νίκου Παπαδόπουλου), μεταγραφική στόχευση απο το ενισχυμένο τμήμα scouting, με πλάνο, όραμα, στόχο, τοπική διείσδυση στην εύρεση ταλέντων, στις ακαδημίες, και στις νέες εγκαταστάσεις...

Κι ας δυσκολεύεται κι αυτός να κόψει 4ψήφιο αριθμό φιλάθλων στο γήπεδό του. 

Ο περσινός Λεβαδειακός δεν είχε καμία δουλειά στα πλέι-άουτ παραμονής, το είπαν πολλοί γνωρίζοντες...

Ήταν για πιο πάνω, απλώς δεν πίστεψε στο ... 5-8 κατά την διάρκεια της σεζόν, κι άργησε να καταλάβει πόσο καλός ήταν.

Φέτος, ο στόχος είναι αυτός εξ αρχής!!

Για εκεί είναι.

Για το 5-8 και ίσως και πιό πάνω, αν κανά 2 μεγάλοι παραπατήσουν...

Τρανή απόδειξη ωρίμανσης, το γεγονός ότι στο Β' ημίχρονο  της Κυριακής μόνο ένας υπήρχε στο γήπεδο...

Και μετά το 1-1 του Βέρμπιτς στην «Λεωφόρο Αλεξάνδρας». ο Λεβαδειακός «έφαγε» μόλις μία φάση, αφού χειρίστηκε το θέμα με ψυχραιμία, σύνεση και χωρίς καθόλου άγχος, έχοντας εμπιστοσύνη στο υλικό και τον σχεδιασμό. 

Αν είχε 5-10 λεπτάκια ακόμα, ΙΣΩΣ να πήγαινε και για το κάτι παραπάνω, με τις γραμμές του Παναθηναϊκού να έχουν ανοίξει σαν ακορντεόν και την ψυχολογία στα πατώματα.

Ήταν ένας βαθμός που κέρδισε ο Λεβαδειακός με το σπαθί του.

Με την μπάλα του.

Με το θάρρος του.

Με το ποδόσφαιρό του...

HIGHLIGHTS